Concept information
Termin główny
Definicja
- Dyscyplina sportu z rakietą i piłką, gromadząca konkurencje, polegające na przebijaniu małej piłeczki na stole nad przymocowaną niską siatką przy użyciu specjalnej rakietki tak, aby zmusić przeciwnika do błędu w odbiorze piłeczki.
Hiperonim
Synonimy
- ping pang qiu
- ping pong
- takkyu
Kategoria
Zespołowość
-
indywidualna z konkurencjami drużynowymi
Kontaktowość
-
sport bezkontaktowy
Sezon
-
całoroczna
Zdarzenia
-
1901: James Gibb, angielski entuzjasta tenisa stołowego, zaczął używać do tenisa stołowego piłeczki z celuloidu
-
1926: powstanie Międzynarodowej Federacji Tenisa Stołowego (International Table Tennis Federation)
-
1926: pierwsze oficjalne mistrzostwa świata w tenisie stołowym w Londynie
-
1988 Seul: debiut tenisa stołowego w programie igrzysk olimpijskich
-
1903: E.C. Goode (USA) wprowadził okładziny przyklejane do deski rakietki
Organizacje
-
International Table Tennis Federation (ITTF)
-
Polski Związek Tenisa Stołowego
Zawody
-
mistrzostwa Europy w tenisie stołowym
-
Drużynowy Puchar Polski w tenisie stołowym
-
mistrzostwa świata w tenisie stołowym
-
mistrzostwa Polski w tenisie stołowym
-
drużynowe mistrzostwa świata w tenisie stołowym
Atrybuty
-
rakietka
-
deska
-
okładzina
-
piłeczka
-
stół
-
siatka
Data powstania
-
lata 80-te XIX wieku
Epoka powstania
-
współczesność